last week na lng of duties. this is going to be the longest week of our internship lives siguro.... konti na lng and we're finally free. :)
imagine, matatapos na namin ang 365 days of duty. haaaay...
thank you Lord for strength.
thank you Lord for grace.
sa puyat. sa pagod. sa pag-iyak. sa nakakainis na mga karanasan. salamat.
sa masasayang duties. sa masisipag na groupmates. sa mababait na residents. salamat.
sa hindi magagandang experiences. sa mga olats moments. sa mga frightening situations. salamat.
sa adrenaline rush. sa boring times. sa panahon na nakakatulog kami while on duty. salamat.
sa mga stab wounds, gunshot wounds, lacerated wounds, punctured wounds at lahat ng klaseng wounds na natuto kami magtahi. salamat.
sa sakit ng katawan. sa kaba sa dibdib. sa terror na mga consultants. salamat.
sa mga na-deliver na babies na well. salamat.
sa nakaka-intindi na mga housemates and friends. salamat.
sa mga irate folks. irate PGIs. irate interns. irate patients. irate residents. irate nurses. irate everybody. salamat.
sa mga cool din naman na mga tao, lalo na ang mga cardiotechs. salamat.
salamat, Lord. salamat sa buong taon.
salamat at buhay pa ako. at wala pa akong Hepa B. at wala din akong TB na active.
:)
salamat po. salamat.
Monday, March 23, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Amen, amen, amen!
Your entry helped me recall my own experiences, Tint. :)
To say that He is faithful and that I am thankful would be an understatement. Really.
10 days na lang today! Thank you Lord! :) :) :)
congratulations ida! :) wow, board exam ka na... praying for you Doc! :)
Post a Comment